Doğada, insan dışındaki tüm varlıklar, mükemmel bir uyum içindedirler ve
denge içinde bir arada var olurlar. İnsan ise, doğanın bir parçası olmasına
rağmen dengesizdir, çünkü insan egoya sahiptir. Ego ise daima tatmin olmak
ister ve insanı doğanın olumsuz yönü olmaya zorlar. İnsan, egosu yüzünden doğa
ile dengede olmadığı için, günümüzde yaşadığı sorunlarla baş başadır.
Eğer kendimizi nasıl dengeleyeceğimizi, içsel doğamızda olan kötü eğilimi
nasıl idare edeceğimizi ve doğa ile doğru ve bütünsel bir şekilde nasıl ilişki
kuracağımızı öğrenirsek, bu öz farkındalıktan dolayı, bugün yaşadığımızdan çok
daha iyi ve sağlıklı bir hayata sahip olabiliriz.
Doğayı incelediğimiz zaman, onun kanunlarını ve içinde barındırdığı
ilişkileri öğrendiğimiz zaman, hem bireysel hem de kolektif düzeyde, her şeyin
karşılıklı, global bir bağ içinde oluşmuş olduğunu daha iyi anlayabiliriz;
tıpkı bedenlerimizde tüm parçaların birbirine karşılıklı olarak bağlı olması
gibi.
Yaşamlarımızın bir başlangıcı, gerçekleştirmesi gereken belli bir amacı ve
bir sonu vardır. Bu süreç doğadan bağımsız değildir. Bunun böyle olduğunu
anlamalı ve içselliğimizi doğanın tümüne uyumlamalıyız.
Çocuklarımıza öğretmemiz gereken esas konu da budur. Onlara, birbirleriyle
nasıl ilişki kuracaklarını ve birbirlerini nasıl seveceklerini öğretmeliyiz.
Eğer onlara yaşama dair doğru bakış açısını aktarabilirsek, bu onları
geliştirecek ve kendi başlarına ilerlemelerini sağlayacaktır. Önemli olan,
onlara doğru yönü göstermektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder